حضانت طفل

در صورت فوت پدر، حضانت طفل با مادر زنده است. هر چند این طفل جد پدری یا قیم هم داشته باشد، باز حضانت با مادر است، مگر اینکه مادر صلاحیت نداشته باشد و آن وقت حضات طفل به جد پدری و یا قیم برسد.

فرزند دختر تا ۹ سال قمری و فرزند پسر تا ۱۵ سال قمری تحت حضانت والدین خود هستند.

فرزند دختر پس از اتمام سن ۹ سالگی و فرزند پسر پس از اتمام سن ۱۵ سالگی در تعیین محل زندگی خود (نزد پدر یا مادر) مختار هستند.

پدر یا مادری که حضانت طفل به آن‌ها داده شده حق ندارند طفل را به محلی غیر از محل اقامت طرفین یا خارج از کشور ببرد و این کار تنها با کسب اجازه از دادگاه امکان پذیر است.

اگر در صورت انحطاط اخلاقی پدر یا مادری که طفل در حضانت اوست، سلامت روانی و جسمی طفل در معرض خطر قرار گیرد، دادگاه باید برای حضانت طفل تصمیم‌گیری کند.