اعضای جامعه بین المللی
سازمان های بین المللی
تاریخچه سازمان های بین المللی
در یونان و رم باستان افرادی امور تجاری و بازرگانی اشخاص دولت متبوع خود را در خارج از کشور بر عهده داشتند که به آنها «کنسول »می گفتند. بعدها نمایندگان سیاسی نزد سایر کشورها ارسال کردند که به آن ها «سفیر »می گفتند.از قرن پانزدهم با پیشنهاد دولت ایتالیا دیپلماسی دوگانه «کنسول- سفیر» جای خود را به سفیر دیپلماتیک دائم سپرد.از قرن نوزدهم تشکیل کنفرانس های بین المللی برای حل و فصل اختلافات دو یا چند جانبه بین المللی و منطقه ای مرسوم شد.کنگره وین با ابتکار سیستم «کنسرت» نقطه عطفی در ایجاد سازمان های بین المللی است.کنفرانس های لندن که در پایان جنگ های بالکان برگزار شد آخرین کنفرانس هایی بود که در چارچوب سیستم کنسرت اروپا تشکیل شد.
نکته: اتحاد مقدس به سال 1815 میلادی اتحادی بود که بین امپراطوران روسیه، اتریش و پروس در پاریس منعقد گردید و تا سال 1848م. دوام داشت.
نکته: کشورهای انگلستان، عثمانی و پاپ جزء اتحاد مقدس نبودند.
به لحاظ تاریخی شکل گیری سازمان های بین المللی به ترتیب زیر خواهد بود.
- تشکیل کنگره های بین المللی در سطح سران کشورها
- تشکیل و گسترش کنفرانس های بین المللی با موضوعات بین المللی با شرکت نمایندگان سران کشورها
- تشکیل اتحادیه های بین المللی خصوصی توسط اشخاص و اصناف با منافع بین المللی
- تشکیل اتحادیه های بین المللی عمومی توسط کشورها و سازمان های دولتی با اهداف بین المللی.
- تأسیس «جامعه ملل»در سال 1919 پس از پایان جنگ جهانی اول را باید نقطه عطفی در تأسیس و فعالیت سازمان ها بین المللی دانست.
- تاسیس سازمان ملل متحد
اتحادیه های بین المللی خصوصی
اتحادیه های بین المللی خصوصی عموماً توسط اشخاص خصوصی یا اتحادیه های صنفی تشکیل می شد.و اغلب با هدف دفاع از منافعی که جنبه بین المللی و نیاز به مشارکت جهانی دارد، شکل گرفتند.نخستین اتحادیه بین المللی خصوصی را می توان «کنوانسیون جهانی ضد بردگی » به سال1840.م. نام برد.
مهم ترین اتحادیه های بین المللی خصوصی عبارتند از:
- کمیته بین المللی صلیب سرخ 1863 .
- اتحادیه بین المجالس 1889.
- انجمن حقوق بین الملل1873.
- انجمن ادبیات و هنر 1878.
- اتاق بازرگانی بین المللی 1919 .
شرایط تشکیل اتحادیه های بین المللی خصوصی
- داشتن یک ارگان دائمی
- اهداف مشترک و منافع جمعی
- آزادی عضویت برای کلیه اشخاص و کشورها
نکته: برخی اتحادیه های بین المللی خصوصی بعدها تبدیل به اتحادیه (سازمان های) بین المللی دولتی (عمومی) شدند. از جمله می توان به کنگره بین المللی اوزان، مقادیر و پو لها در سال1867، اتحادیه متریک یا اندازه گیری، سازمان بین المللی کار، دفتر بین المللی مالکیت ادبی و هنری و انجمن بین المللی ادبیات و هنر اشاره کرد.
اتحادیه های بین المللی عمومی
اولاًاز اجتماع کشورها و یا سازمان های دولتی ایجاد می شوند.ثانیاً، بر اساس یک معاهده دو یا چند جانبه شکل می گیرند.
از جمله اولین و مهمترین اتحادیه های بین المللی که می توان آنها را سرآغاز این سازمان های بین المللی دانست عبارتنداز:
کمیسیون راین در زمینه ارتباطات 1815.
کمیسون اروپایی رود دانوپ1856.
اتحادیه بین المللی حمل و نقل و راه آهن1890.
اتحادیه جهانی پست1874.
دفتر بین المللی بهداشت عمومی1903.
تعریف سازمان های بین المللی
سازمان بین المللی به تجمعی از دولت ها اطلاق می شود که بر اساس یک سند تأسیس«معاهده» تشکیل می شود و اعضای آن اهداف مشترکی را در چهارچوب نهادها و کارگزاری های ویژه با فعالیت مستمر و مدام دنبال می کنند.
ویژگی سازمان های بین المللی
- متشکل از اجتماع دولت هاست.
- مستند به سند تأسیس است.
- اعضای آن اهداف مشترکی دارند.
- فعالیت آن در قالب نهادها و کارگزاری های خاص انجام می شود.
- فعالیت آن مستمر و دائمی است.
لازم به ذکر است که اعضای برخی سازمان های بین المللی دولت ها نیستند سازمان هایی مانند:
- سازمان بین المللی کار: علاوه بر نمایندگان دولت ها نمایندگان کارگران و کارفرمایان هم هستند.
- اتحادیه بین المللی مخابرات و تلگراف که در آن کارشناسان فنی فعالیت می کنند.
- دیوان بین المللی دادگستری که قضات آن نمایندگان دولت متبوع خود نیستند، بلکه مستقل اند.
نکته:در پارلمان اروپا نیز نمایندگان حاضر، نمایندگان دولت های اروپایی نیستند بلکه نمایندگان مردم اروپا هستند.
مهمترین ویژگی سازمان های بین المللی ،ارادی بودن مشارکت و همکاری در سازمان های بین المللی است که سه جلوه ی بارز دارد:
- آزادی مشارکت و همکاری کشورها : اصل استقلال و حاکمیت کشورها ویژگی ارادی مشارکت و همکاری در سازمان های بین المللی را به دنبال دارد.که به صورت مختلف تجلی می کند:
- امتناع از ورود به سازمان
- امتناع از مشارکت در امور سازمان
- آزادی خروج از سازمان
- آزادی پذیرش یا عدم پذیرش ثالث به سازمان: هر سازمان بین المللی می تواند برابر آیین پذیرش مقرر در اساسنامه کشور یا سازمان ثالث را بپذیرد یا نپذیرد.
- آزادی تعلیق حق رای یا اخراج اعضا از سازمان [1]
برای اینکه سازمان های بین المللی بتوانند به انجام وظایف محوله خود بپردازند باید دارای میزانی از شخصیت بین المللی باشند.این شخصیت یا اهلیت حقوقی آنها بر حسب هدف ها و مقررات اساسنامه هر سازمان، تفاوت می کند. معاهدات موسس سازمان های بین المللی مانند سایر معاهدات بین المللی تابع حقوق معاهدات بین المللی است.
آثار تصویب سند تأسیس سازمان های بین المللی
- اعلام موجودیت سازمان
- احراز شخصیت حقوقی و بین المللی سازمان
نکته: تأسیس سازمان های بین المللی ضرورتاً در پی انعقاد معاهدات چند جانبه صورت می گیرد.
شیوه های رایج تصویب سند تأسیس سازمان های بین المللی
- تأسیس با تصویب تعداد محدود از دولت ها
- تأسیس با تصویب اکثریت دولت ها
- تأسیس با تصویب با اتفاق کلیه دولت ها
- تأسیس با تصویب اکثریت دولتهای عضو به علاوه چند کشور خاص «مثل منشور ملل متحد که می بایست علاوه بر تصویب اکثریت دولت های عضو به تصویب کلیه کشورهای عضو دائم شورای امنیت نیز برسد».
شخصیت بین المللی سازما ن ها
معمولاً به سازمانهای بین المللی شخصیت حقوقی داده می شود به ویژه اهلیت حقوقی برای عقد قرار داد، داشتن اموال و تصرف در آنها، حق دادخواهی. ماده ١٠٤منشور ملل متحد مقرر می دارد«سازمان در خاک هریک از اعضا از اهلیت حقوقی برای انجام وظایف و رسیدن به مقاصد آن ضروری است متمتع می شود.» ماده 105منشور ملل متحد اهلیت حقوقی سازمان ملل متحد راجع به مزایا و مصونیت سازمان چنین مقرر می دارد«سازمان در خاک هریک از اعضای خود از امتیازات و مصونیت هایی که برای رسیدن به مقاصد آن ضروری است برخوردار خواهد بود». همچنین دیوان بین المللی دادگستری در قضیه «جبران خسارت وارده به کارکنان سازمان ملل متحد» به سال1949 شخصیت حقوقی و بین المللی سازمان ملل متحد و به تبع آن سایر سازمان های بین المللی را به رسمیت شناخت. بنابراین
- آنها از حقوق و تکالیف خاص برخوردار می شوند.
- سازمان را از دولت های به وجود آوردنده متمایز می کند.
- سازمان مسئول اقدامات خود و کارکنان خود است.
- استقلال بودجه و تصمیم گیری پیدا می کنند.
- جزء تابعان حقوق بین الملل محسوب می شوند.
صلاحیت سازمان های بین المللی
تعریف: عبارت است از اختیاراتی است که به موجب یک سند تاسیس به سازمان بین المللی اعطا می شود تا در چارچوب آن به اهداف خود نائل آید.
صلاحیت سازمان ها می تواند صریح باشد یعنی مندرج در سند تأسیس و اساسنامه آن باشد. یا ضمنی باشد یعنی استنباط از مأموریت و نیز عمل و رویه سازمان قابل درک است.
صلاحیت هر سازمان بین المللی بر اساس مندرجات اساسنامه آن تعیین می شود.در پاسخ به این سوال که« آیا عدم صراحت اساسنامه می تواند به منزله عدم صلاحیت سازمان تلقی شود؟ آیا صلاحیت سازمان الزاماً باید بطور صریح در اساسنامه قید شود؟ در صورت عدم صراحت اساسنامه از چه راهی می توان به صلاحیت سازمان پی برد؟» در پاسخ به سوالات مطروحه در رابطه با صلاحیت یعنی حیطه عملکرد سازمان ها دو نظریه وجود دارد:
- صلاحیت مصرح: که می توان با مراجعه به اساسنامه و معاهده مؤسس آن را استنباط و استخراج کرد. «روتر» و «هانس کلسن»از طرفدار این نظریه هستند.
صلاحیت ضمنی : صلاحیت سازمان فقط موارد مصرح در اساسنامه نیست بلکه می توان آن را به طرق زیر تعیین کرد:
- استخراج از طریق بررسی اساسنامه و سایر اسناد سازمان مثل «قراردادهای مقرر»
- استنباط از رویه و عملکرد سازمان
- توجیه اقدامات سازمان با اهداف سازمان
- تعیین صلاحیت در چهارچوب فعالیت سازمان
دیوان بین المللی دادگستری در رأی سال1949 و همچنین در قضیه نامیبیا1950به این نوع صلاحیت اشاره کرد. از متاخرین نیز خانم« باستید» و« شرمرس» با این نظر موافقند.
حق عضویت سازمان های بین المللی
حق عضویت در سازمان های بین الملل مختص دولت هاست.سایر موجودیت ها مثل نهضت های آزادی بخش، از حق عضویت محدود برخوردار هستند. یعنی فقط می توانند عضو ناظر باشند.
مزایا و مصونیت های سازمان های بین المللی
مفهوم جدید مزایا و مصونیت های سازمان های بین المللی نخستین بار در کنفرانس سانفرانسیسکو1945 در زمان تأسیس سازمان ملل مطرح شد.پس از آن کمیسیون حقوق بین الملل مأمور تدوین مقررات مربوط به مزایا و مصونیت سازمان های
بین المللی شد و در سال1946 تحت عنوان «کنوانسیون مزایا و مصونیت های سازمان ملل متحد»به تصویب مجمع عمومی رسید.
- تدوین مقررات راجع به مزایا و مصونیت های سازمان های بین المللی در سال1946 زودتر از مزایا و مصونیت های دیپلماتیک کشورها که در سال1961 سیاسی و1963کنسولی بود صورت گرفت.
- دولت ها در خصوص مزایا و مصونیت دیپلماتیک تا سال1961و1963 تابع قواعد عرفی بودند.
- اعطای مزایای دیپلماتیک جزء نزاکت بین المللی است و اگر کشوری از اعطای آن به مأموران دیپلماتیک خودداری کرد مسئولیت بین المللی ندارد.
- مصونیت مأموران دیپلماتیک جزء قواعد مسلّم حقوق بین الملل بوده و همه دولت ها ملزم به اجرای مقررات آن هستند و اگر رعایت نکنند دارای مسئولیت بین المللی هستند.
تعریف مصونیت و مزایا
تعریف مزایا : اعطای امتیازاتی است که سایر مردم حق استفاده از آنرا ندارند.
تعریف مصونیت : حقی است که به موجب قانون دارندگان آن از تعقیب جزایی،مدنی و اداری در امان باشند.
هدف مصونیت سازمان های بین المللی
- برای این است که از حضور در دادگاه های کشور میزبان معاف باشند
- حفظ حقوق کشور میزبان
هدف مزایای سازمان های بین المللی
برای معاف شدن از قوانین مالیاتی و پرداخت مالیات به کشور میزبان است.
- سازمان ملل در سرزمین هر یک از اعضای خود از مزایا و مصونیت هایی که برای رسیدن به مقاصد آن سازمان لازم است برخوردار است. بند 1 ماده 105 منشور.
- نمایندگان اعضای ملل متحد و کارمندان سازمان نیز از مزایا و مصونیت هایی که برای وظایف آنان به طور مستقل لازم است، تا آنجا که این وظایف مربوط به سازمان می باشد، برخوردار خواهند بود.
- کنوانسیون1975 مجمع عمومی راجع به مزایا و مصونیت نمایندگان دولت ها نزد سازمان های بین المللی است.
اعتبار تصمیمات سازمان های بین المللی
کشورهای در حال توسعه از جمله اولین بار نماینده دولت فیلیپین سعی داشتند به تصمیمات مجمع عمومی سازمان ملل جنبه الزام آوری بخشند و آن را در زمره قواعد حقوقی الزام آور بین المللی تلقی کنند که موفق نشدند.تصمیمات سازمان های بین المللی می تواند عناوین متعددی داشته باشد از جمله:
- اعلامیه
- توصیه نامه
- قطعنامه
قطعنامه های داخلی سازمان ملل
- می توانند ماهیتاً اداری، حقوقی و یا تقنینی باشند.
- تمامی آنها برای ارگان های سازمان ملل متحد الزام آور هستند.مانند تصویب بودجه سالانه، ایجاد ارکان فرعی جدید، انتخاب اعضای ارکان و...
قطعنامه های مربوط به حفظ صلح و امنیت بین المللی یا قطعنامه های عملیاتی
کلیه تصمیمات شورای امنیت در خصوص اقدامات قهر آمیز مستند به فصل هفتم منشور الزام آور هستند.
اکسون یا قطعنامه اتحاد برای صلح
هرگاه فعالیت شورای امنیت در قضیه خاصی در اثر حق وتوی اعضای دائم بی نتیجه بماند، مجمع عمومی می تواند تصمیمات لازم را در خصوص اقدامات دسته جمعی و حتی توسل به زور اتخاذ کند.
قطعنامه های اعلامی یا کاستاندا
حاوی اصول و مبانی بوده و به «اعلامیه اصول» یا به اختصار «اعلامیه» مشهورند.
اعلامیه ها جنبه الزام آوری ندارند ولی مقدمه ساز خوبی برای ایجاد قواعد حقوقی در آینده هستند.از اعلامیه های مهم می توان از اعلامیه جهانی حقوق بشر ،اعلامیه حقوق کودک و اعلامیه حاکمیت دولت ها بر منابع طبیعی نام برد.
منابع حقوقی مزایا و مصونیت های سازمان های بین المللی
- عرف بین الملل
- اسناد مؤسس سازمان های بین المللی
- اسناد و معاهدات دو و چند جانبه
- رویه قضایی بین المللی
- دکترین
- انواع مصونیت های سازمان های بین الملل
- مصونیت قضایی
- مصونیت اموال و اماکن سازمان و اعضای دیپلماتیک
- مصونیت بایگانی اسناد و آزادی ارتباطات
- مصونیت از تعرض
- پناهندگی
مصونیت فقدان مسئولیت نیست. انصراف از مصونیت باید توسط ارکان ذیصلاح سازمان که در سند تأسیس معین شده است صورت گیرد.دولت فرستنده می تواند مصونیت قضایی رئیس هیأت دیپلماتیک و کارمندان و اشخاص برخوردار از مصونیت را سلب کند.برابر قراردادهای مقرّ کشورهای عضو بدون اجازه بالاترین مسئول سازمان «رئیس هیأت دیپلماتیک» حق ورود به محدوده اماکن و عملکرد سازمان را ندارند و حتی مسئول حفاظت از آن هم هستند.اصولاً در «قراردادهای مقرّ» قید می شود، سازمان حق اعطای پناهندگی به افراد در محدوده مقرّ را ندارد.
انواع مزایای سازمان های بین المللی
- معافیت از عوارض و مالیات ها
- معافیت از حقوق گمرکی و بازرسی
- معافیت از مقررات بیمه های اجتماعی
- معافیت از خدمات شخصی
توشه شخصی رئیس هیأت دیپلماتیک از تفتیش معاف می باشد مگر دلایل جدی بر وجود اشیایی ممنوع باشد که در این صورت تفتیش با حضور شخص رئیس هیأت دیپلماتیک صورت می گیرد.
طبقه بندی سازمان های بین المللی
طبقه بندی سازمان های بین المللی از حیث جغرافیا )قلمرو(
- سازمان های جهانی
- سازمان های میان قاره ای
- سازمان های درون قاره ای یا منطقه ای
طبقه بندی سازمان های بین المللی از حیث مؤسسین
- سازمان های بین الدولی
- سازمان های غیردولتی
طبقه بندی سازمان های بین المللی از حیث اختیارات آن ها
- تصمیم گیر
- اجرایی
- تعیین معیار
- مشورتی
- از حیث موضوع فعالیت آن ها
- سیاسی
- نظامی
- اقتصادی
- فرهنگی
- ورزشی
- ادبی و هنری، علمی
- حقوقی- قضایی
بهترین نوع دسته بندی از نوع مؤسسین یا اعضای آن هاست که به نوعی سایر دسته جات را می توان در دل آن جای داد.
سازمان های بین المللی دولتی
- سازما نهای دولتی جهانی
- سازما نهای بین دولتی فرا منطقه ای
- سازما نهای بین دولتی منطقه ای
سازمان های بین المللی دولتی جهانی
- وابسته به سازمان ملل متحد
خود به چند گروه تقسیم می شوندکه عبارتند از: سازمان های ارتباطی جهانی،سازمان های فرهنگی، اجتماعی جهانی،سازمان های پولی و مالی جهانی،سازمان های تجاری و صنعتی جهانی،سازمان های آموزشی و پژوهش جهانی
- سازمان های بین الدولی جهانی خارج از ملل متحد که به گروه های زیر تقسیم می شوند: انجمن توانبخشی بین المللی معلولین،شهرهای متحد ،اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی
سازمان های بین الملل دولتی منطقه ای
- سازمان های منطقه ای اروپایی
- سازمان های منطقه ای آمریکایی
- سازمان های منطقه ای آفریقایی
- سازمان های منطقه ای آسیایی
سازمان های بین المللی دولتی فرا منطقه ای
مانند جنبش عدم تعهد،سازمان کنفرانس اسلامی،اتحادیه عرب و ناتو
سازمان های بین الملل غیردولتی[2] به دو گروه تقسیم می شوند:
- سازمان های بین المللی غیردولتی انتفاعی مثل شرکت های چند ملیتی
- سازمان های بین المللی غیردولتی غیر انتفاعی
مجمع عمومی در سال1946 از شورای اقتصادی و اجتماعی خواست کمیته ای کارشناسی جهت طبقه بندی سازمان های غیردولتی غیر انتفاعی تشکیل دهد.کمیته مزبور در سال1968 ضوابطی را برای فعالیت سازمان های غیردولتی تعیین و به تصویب شورای اقتصادی و اجتماعی رساند.که طی آن شورای اقتصادی اجتماعی ضمن پذیرش یک سازمان بین المللی می تواند به او مقام مشورتی هم اعطا کند.
شرایط پذیرش یک سازمان بین المللی غیردولتی غیر انتفاعی از سوی شورای اقتصادی اجتماعی
- موضوع فعالیت سازمان یکی از موضوعات کاری شورای اقتصادی و اجتماعی باشد «اقتصادی، فرهنگی، آموزشی و ..»
- اهداف سازمان با اهداف و اصول منشور ملل متحد منطبق باشد.
- سازمان باید حامی سازمان ملل باشد.
- سازمان باید از منزلت بین المللی برخوردار بوده و ویژگی نماینده بودن را داشته باشد.
- سازمان دارای مقر بوده و دارای اساسنامه ای باشد که دموکراتیک مصوب شده باشد.
- نمایندگان سازمان مستقل و به نمایندگی از سازمان اقدام کنند.
- سازمان باید دارای ساختار بین المللی باشد.
- بودجه سازمان از سوی اعضا و وابستگان تهیه شود.
- قابلیت همکاری با شورا را داشته باشد.
- توان ارائه مشورت به شورا و نیز توان نمایندگی سازمان های ملی را داشته باشد.
طبقه بندی سازمان های بین المللی غیردولتی غیر انتفاعی
- گروه 1سازمان های دارای مقام مشورتی عام
- گروه 3 سازمان های دارای مقام مشورتی خاص
- گروه راستر
گروه 1
فعالیت آنها با شورای اقتصادی، اجتماعی هماهنگی دارد.از سازمان های بین المللی غیردولتی و غیر انتفاعی می توان از اتحادیه بین المللی زنان،کنفدراسیون بین المللی،اتحادیه های آزاد کارگری،اتحادیه جهانی مسلمانان،کنگره جهانی مسلمانان،شورای بین المللی زنان،اتحادیه بین المجالس،اتحادیه انجمن های هلال احمر و صلیب سرخ نام برد.
این سازمان ها حق شرکت در جلسات شورا و ارگان های تابعه را دارند.
حق ارائه پیشنهاد جهت گنجاندن در تصمیمات شورا را دارند.
گروه3 شامل سازمان ها و مؤسساتی می شود که دارای صلاحیت ومسئولیت محدود می باشند و فقط در موضوعاتی که مرتبط با وظایف شورای اقتصادی و اجتماعی است فعالیت و اظهار نظر می کنند.
این سازمان ها در جلسات علنی شورا شرکت کرده و اظهارات کتبی و شفاهی خود را به شورا اظهار می دارند. اهم این سازمان ها عبارتند از: سازمان عفو بین الملل ،کمیته بین المللی صلیب سرخ ،کمیسون بین المللی حقوقدانان ،فدراسیون بین المللی حقوق بشر وگروه حقوق اقلیت ها.
سازمان های بین المللی غیردولتی و غیر انتفاعی راستر
سازمان هایی هستند که دارای مقام مشورتی با شورا نیستند ولی شورا یا دبیرکل تشخیص می دهد که سازمان های مذکور می توانند در برخی موارد کمک های مفیدی به بحث ها و موضوعات مطرح در ارگان های شورا نمایند.
سازمان هایی هم که نزد آژانس های تخصصی سازمان ملل دارای مقام مشورتی هستند، در این گروه قرار می گیرند.از نمونه سازمان های بین المللی غیردولتی واقع در گروه راستر می توان به «سازمان آموزش بین المللی سوسیالیستی »،«اتحادیه مبارزه با سرطان» اشاره کرد.هر سازمانی که فعالیت با اهمیتی دارد و مقاصد آن رابطه ای با اهداف و مقاصد سازمان ملل متحد دارد می تواند تقاضای اخذ مقام مشورتی و قرارگرفتن در یکی از گروه های سه گانه فوق را بکند.شورای اقتصادی و اجتماعی می تواند مقام مشورتی سازمان ها را پس بگیرد یا آن ها را از گروهی بالاتر به گروه پایین تر تنزل دهد. اگر اصول مربوطه را رعایت نکنند.
موارد امکان تعلیق مقام مشورتی سازمان از سوی شورا
دریافت کمک های مخفی از دولتی به منظور اعمال نفوذ در تصمیمات سازمان
سوء استفاده از موقعیت خود و عمل بر خلاف اصول و اهداف منشور ملل متحد
عدم ارائه کمک موثر در طول سه سال پیاپی
شورای اقتصادی و اجتماعی هر سال قبل از برگزاری اجلاس عادی درخواست سازمان های بین المللی غیردولتی در رابطه با کسب مقام مشورتی و یا تغییر گروه سازمان را بررسی می کند.
از سازمان های جهانی ، جامعه ملل و سازمان ملل متحد بطور اجمال مورد بررسی قرار می گیرند.
